حضرت موسی علیه السلام در كوه طور، در مناجات، به خدای خود عرض كرد:
یا اله العالمین؛ ای خدای جهانیان،
خطاب آمد: لبیك.
سپس عرض كرد: یا اله العارفین؛ ای خدای عارفان،
جواب آمد: لبیك.
آنگاه صدا زد: یا اله المطیعین؛ ای خدای اطاعت كنندگان،
ندا آمد: لبیك.
بعد صدا زد: یا اله العاصین؛ ای خدای گناهكاران،
این مرتبه سه لبیك شنید... لبیك، لبیک، لبیک....
حضرت موسی علیه السلام عرض كرد: حكمت آن چیست كه برای گناهكاران سه لبیك گفتی؟
پاسخ آمد: ای موسی! عارفان به معرفت خود، نیكوكاران به كار نیك خود و مطیعان به اطاعت خود اعتماد دارند، ولی گناهكاران جز به فضل من امیدی ندارند. اگر از درگاه من ناامید گردند، به درگاه چه كسی پناه برند؟
یا اله العاصین...
یا اله العالمین؛ ای خدای جهانیان،
خطاب آمد: لبیك.
سپس عرض كرد: یا اله العارفین؛ ای خدای عارفان،
جواب آمد: لبیك.
آنگاه صدا زد: یا اله المطیعین؛ ای خدای اطاعت كنندگان،
ندا آمد: لبیك.
بعد صدا زد: یا اله العاصین؛ ای خدای گناهكاران،
این مرتبه سه لبیك شنید... لبیك، لبیک، لبیک....
حضرت موسی علیه السلام عرض كرد: حكمت آن چیست كه برای گناهكاران سه لبیك گفتی؟
پاسخ آمد: ای موسی! عارفان به معرفت خود، نیكوكاران به كار نیك خود و مطیعان به اطاعت خود اعتماد دارند، ولی گناهكاران جز به فضل من امیدی ندارند. اگر از درگاه من ناامید گردند، به درگاه چه كسی پناه برند؟
یا اله العاصین...